Zouaaf Charles Vanderiviere

Toen we de eerste info vonden over Charles en het feit dat hij Zouaaf is geweest hadden we geen eerste bronnen. Het was een vermelding op een site, een vermelding in een boek, ... Nadat we meer gegevens vonden, werd het duidelijk dat er ergens wel iets moest bewaard zijn. 
We kwamen uit bij het Legermuseum in Brussel meer bepaald bij het archief van dit museum.

foto redstarlinezoeker (legermuseum - Brussel)

In de Paasvakantie spoorden we richting Brussel. Een halve dag opzoekingen doen, dat moest wel kunnen op deze mooie lentedag. Het museum is gelegen in het Jubelpark. Dat alleen al is heel bijzonder. Je voelt en ziet er de geschiedenis.

We vonden het archief aan de achterzijde van de grote gebouwen. Ik had een mail gestuurd en gevraagd of er informatie aanwezig was. Dit zorgde voor een vlotte start. 

In het museum bewaart men de inschrijvingen van alle Belgische (en Nederlandse ) Zouaven die in Brussel hun aanmelding deden. Dit kon in drukke periodes elke donderdag van de maand zijn. In 1869 was dat de eerste donderdag van de maand. 
Gezien Charles zich had aangemeld in januari van 1869 was dit snel te vinden. 

In tegenstelling tot vele andere aanmeldingen was zijn exemplaar voorzien van een handtekening en niet van een kruisje. 

Hij had bij de aanmelding een doopakte moeten bezorgen, een bewijs dat hij in goede gezondheid was en een bewijs van zijn moeder. Dit laatste document was enkel nodig voor de jongens die jonger waren dan 18 jaar.
Deze documenten zijn niet bewaard in het legerarchief. 

Van de inschrijving kon een kopie worden gemaakt en met deze kleine aanwinst trokken we richting legermuseum. Ook daar waren we reeds aangemeld en konden we onmiddellijk binnen. In de  historische zaal de kasten van de Zouaven kunnen bekijken. Er liggen heel wat originele documenten, kledij, wapens, medailles, foto's  maar de opstelling zelf is wat rommelig.
Toch is het museum de moeite om eens te bezoeken.  

fotot redstarlinezoeker (legermuseum Brussel)

OER de wortels van Vlaanderen

Vakantie en dus  tijd voor een UIT - tip.

In het Caermersklooster in Gent is er een bijzonder, mooie tentoonstelling over de Vlaamse kunst van 1880 tot 1930. 

OER

De meeste stukken komen uit privébezit en worden voor het eerste getoond aan het grote publiek.  

Kunstenaars als Gustave Van de Woestyne, Emile Claus, George Minne, Valerius De Saedeleer verlaten de vervuilde industriestad Gent, want in deze tijd waren de fabrieken IN de stad. 
In de Leiestreek ademen ze vrij en zoeken ze hun "roots".  De ene schildert de rijpe korenvelden, de andere een winterlandschap of een karakterkop van een boer. 
De Eerste Wereldoorlog is een breuklijn. Vlaamse kunstenaars komen in contact met de buitenlandse stromingen. 
Gust De Smet, Frits Van den Berghe, Constant Permeke en Edgard Tytgat halen un inspiratie ook uit het volkse leven en vullen deze aan met kermissen, circussen,...

Het schilderij op de affiche van de tentoonstelling OER is één van de drieluiken van Gustave Van de Woestyne en dit schilderij sprak mij in het bijzonder aan. Zo anders dan Permeke die de zaaier schildert met donkere, aardse kleuren. 

Constant Permeke (1939)  "De Zaaier"

Deeske, "de slechte zaaier" van Gustaaf Van de Woestyne is een weerspiegeling van de boer - archetype. Hij schildert Deeske tegen een gouden achtergrond. Hij tilt het primitivisme van de boer op tot het spirituele, zoals de Middeleeuwse iconen. 

Gustaaf Van de Woestyne 1908 "De slechte zaaier"

 Het tijdschrift Openbaar kunstbezit Vlaanderen heeft een speciale editie over Oer. 
De tentoonstelling loopt tot 6 augustus 2017 en is een echte aanrader. 

De tweede reünie in het Red Star Line museum

De reünie ligt al weer twee weken achter ons. We konden kennismaken met andere vrijwilligers en mensen die een schenking deden aan het museum, verhalen beluisteren in de zaal en/of deelnemen aan een rondleiding door het museum. We kregen de " Passenger" met als thema crew en cruises

Ik heb geluisterd naar de verhalen in de zaal.
Er waren de verhalen die aansloten bij de tentoonstelling van de cruises schepen  zoals dat van de kapper van de SS Belgenland. In voorbereiding op van de tentoonstelling van oktober 2017 kwamen er twee manen vertellen over hun familie in Argentinië.

Het verhaal dat bij mij de meeste indruk naliet was dit van Rosy Van Houcke.

The American Dream? Niet altijd...






Ik laat jullie luisteren naar de mooie jazzversie "Summertime" gezongen door Ella Fitzgerald.







Summertime

Zomertijd, en het leven is eenvoudig
De vissen springen en het katoen groeit goed
oh. Je pa is rijk en je ma ziet er goed uit
dus stil kleine baby, huil maar niet.

En op een morgen, wordt je zingend wakker
je slaat je vleugels uit, en gaat de wijde wereld in
Maar tot die morgen, kan niets je raken
Met papa en mama aan je zij

Maar tot die morgen, kan niets je raken
Met papa en mama aan je zij
aan je zij.

Van het levensverhaal van Rosy zal een musical gemaakt worden door de jongeren van het Brussels conservatorium. We houden jullie op de hoogte als het zo ver is.