"Vijftig minuten nieuws en muziek made in Flanders" van Luc Van Maele. Een radioprogramma op zondagnamiddag vanuit Canada die je via de link kunt herbeluisteren. Geniet ervan.
 |
| Luc Van Maele |
woensdag 31 december 2014
Belgian Program
Ik sluit het jaar af met een streepje muziek.
"Vijftig minuten nieuws en muziek made in Flanders" van Luc Van Maele. Een radioprogramma op zondagnamiddag vanuit Canada die je via de link kunt herbeluisteren. Geniet ervan.
"Vijftig minuten nieuws en muziek made in Flanders" van Luc Van Maele. Een radioprogramma op zondagnamiddag vanuit Canada die je via de link kunt herbeluisteren. Geniet ervan.
dinsdag 23 december 2014
Jules Pype's aankomst op Ellis Island 1910
Mijn opa, Jules Pype vertelt over zijn eerste reis naar Amerika.
 |
| Jules Pype, foto redstarlinezoeker |
"Het is 1909 en ik ben nu 22 jaar. In mijn geboortedorp Staden hoor ik vele verhalen van jonge mannen die naar Amerika willen gaan of die reeds vertrokken zijn. Ik heb van mijn nicht Maria Pype vernomen dat er veel werk is in Amerika en dat je er goed wordt betaald. Dat heeft Henri Decoster, haar man, laten weten die al in Amerika woont. Henri is eerst vertrokken naar Moline. Maria, hun driejarige zoon Maurice en de broer van Maria, Jerome Pype reisden op 23 april 1909 vanuit Antwerpen via Liverpool met de SS Lusitania van de Red Star Line Henri achterna.
In 1910 heb ik mijn beslissing genomen : ik wil met mijn eigen ogen zien hoe het daar is in Moline. In het agentschap ‘Het Schip’ in de Roeselarestraat nr. 1 te Staden koop ik mijn ticket, enkele reis. Meneer Alphonse Joye, agent bij de Red Star Line van Rumbeke/Roeselare regelt alles voor mij. Ik neem afscheid van mijn ouders Henri Pype en Therèse Wybaillie, en van mijn oudere zus, Marie-Louise en mijn jongere broer Cyriel.
Ik reis met de trein via Staden naar Roeselare, over Brugge en Gent naar het grote Antwerpen. Ik heb 15 dollar op zak wanneer ik op vrijdag 7 september 1910 aan de kaai van Antwerpen op de SS Finland stap richting Nieuwe Wereld.
Er zijn 1453 passagiers aan boord, waaronder 628 derde klasse reizigers. Er zijn veel Polen, Russen en Duitse landverhuizers. Wij, Belgen zijn in de minderheid.
Na een woelige reis,van 10 dagen, kom ik op dinsdag 20 september 1910 aan in New York. Met een ferryboot word ik naar Ellis Island gebracht samen met 30 andere landverhuizers.
 |
| Manifest Ellis Island : SS Finland 1910 |
Ik word op Ellis Island gecontroleerd na Camille De Duygelaere afkomstig uit Kanegem bij Tielt. Ik leerde hem kennen op de boot. Hij is 37 jaar, ongehuwd en verbleef in Amerika van 1902 tot 1908. Hij komt terug van een bezoek aan zijn vader, Emile en gaat naar zijn broer Désiré die woont in de Grand Street 2396 in Detroit. Hij werkt in de mijnen van Detroit.
Ik krijg 31 vragen te beantwoorden en ik kan een beroep doen op Camille om te vertalen want ik begreep niet alle vragen.
Eigenlijk is het een hele doorlichting. Ze moeten niet alleen weten wie ik ben, hoe oud ik ben, naar wie ik ga in Amerika maar ook vanwaar ik kom of ik gezond ben en hoeveel geld ik bij heb.
Vier mede-landverhuizers uit onze groep krijgen een letter op hun jas geschreven. Camille weet mij te vertellen dat „S” seniel getekend, „P” voor wie fysieke problemen heeft en last heeft van de longen en „B” voor wie een bruine huidskleur heeft en altijd extra gecontroleerd wordt. Ze worden alle vier voor verder onderzoek naar een tweede, doorgedreven medische controle gestuurd. Wordt de kandidaat emigrant ook daar „ziek” bevonden, met kans op genezing dan moet hij naar de ziekenboeg van Ellis Island. Wordt hij afgekeurd, dan moet de rederij de landverhuizer op haar kosten terug naar België brengen.
Camille en ik geraken vlot door de controle.
Vandaar gaat mijn reis verder met de trein richting Moline.
Ik ga er wonen bij mijn nicht Marie Pype en haar man Henry Decoster . Ik kan er werken in één van de vele fabrieken."
 |
| foto 2014 : huis in Moline |
vrijdag 5 december 2014
Wablieft-prijs 2014 voor het Red Star Line museum
Op 4 december reikte Wablieft de 17de Wablieft-prijs uit. De strijd ging tussen deze drie genomineerden: schrijfster Ann De Craemer (rechts op de foto), VTM-nieuwsanker Dany Verstraten (links op de foto) en het Red Star Line museum (met directeur Luc Verheyen, midden op de foto).
Zoektocht naar geluk
De winnaar van dit jaar is het Red Star Line museum in Antwerpen. Sinds de opening in 2013 spreekt het museum een heel breed publiek aan. Het brengt het verhaal van twee miljoen passagiers die hun geluk gingen zoeken in Noord-Amerika. Met extra aandacht aan heldere taal.
Helder en beknopt
Een toegankelijke uitleg begeleidt de bezoeker tijdens zijn parcours doorheen het museum. Het zijn telkens beknopte teksten die de essentie weergeven, en die toch de verschillende nuances blootleggen van de verhalen. "Het verhaal dat we vertellen, is ingewikkeld", legt directeur Luc Verheyen van het Red Star Line museum uit. "Dat kan je niet zo simpel samenvatten. Oké, het gaat over een zoektocht naar geluk, maar zo simpel is dat nu ook weer niet, want mensen hadden honderd verschillende redenen om te vertrekken."
Net dat maakt het museum, én de boodschap van migratie, toegankelijk voor een heel breed publiek. Een Wablieft-prijs waardig!
vrijdag 28 november 2014
Richard Van Neste, Canadees Soldaat WO I
Op het Lijssenthoek Military Cemetery in Poperinge ligt er tussen de vele Canadese gesneuvelde soldaten één Belgische immigrant nl. Richard Van Neste (° Elsegem, 10 maart 1880 - + Poperinge, 10 november 1917). Samen met Annemie Morisse, medewerkster bij Lijssenthoek, gingen we op zoek naar informatie over Richard en zijn herkomst.
Hij was de zoon van Bruno Van Neste en Maria Verpoort.
Samen met zijn vrouw, Marie Vindevogel en 5 kinderen immigreerde hij naar Canada Manitoba in 1913.
Zijn kinderen zijn Angelique, Julienne, Jule (Jules), Achille (Achiel) en Leon.
Op 1 mei 1915 werd er in Canada nog een zoon Firmin Alfred Oscar geboren.
Richard was schoolmeester en tuinman van beroep.
Dit zijn gegevens die we vonden via de kiezerslijst van 1916.
Richard trad in dienst op 4 januari 1916 in Winnipeg. Hij was soldaat bij het 27 Bn Manitoba Regiment, 6) Brigade, 2 Canadese Divisie (Servicenummer 2016.040).
In het legerarchief kunnen we zijn militair testament lezen en de route die hij nam naar Europa.
In september 1916 was hij in Liverpool, Engeland. In maart 1917 vertrok hij vanuit Engeland naar Frankrijk.
Op 8 november 1917 werd hij geschoten in zijn rechterbeen en Richard overleed op 10 november 1917 ten gevolge van zijn verwondingen in het Lijssenthoek hospitaal in Poperinge.
Deze informatie werd gedeeld met Lijssenthoek. Dank aan Annemie Morisse voor het doorsturen van de foto's die komen uit het privé archief van de familie Vanneste.
Hij was de zoon van Bruno Van Neste en Maria Verpoort.
Samen met zijn vrouw, Marie Vindevogel en 5 kinderen immigreerde hij naar Canada Manitoba in 1913.
Zijn kinderen zijn Angelique, Julienne, Jule (Jules), Achille (Achiel) en Leon.
Op 1 mei 1915 werd er in Canada nog een zoon Firmin Alfred Oscar geboren.
Richard was schoolmeester en tuinman van beroep.
Dit zijn gegevens die we vonden via de kiezerslijst van 1916.
 |
| foto ontvangen via Lijssenthoek Poperinge, uit het privé archief van de familie Vanneste |
Richard trad in dienst op 4 januari 1916 in Winnipeg. Hij was soldaat bij het 27 Bn Manitoba Regiment, 6) Brigade, 2 Canadese Divisie (Servicenummer 2016.040).
 |
| foto ontvangen via Lijssenthoek Poperinge, uit het privé archief van de familie Vanneste |
In het legerarchief kunnen we zijn militair testament lezen en de route die hij nam naar Europa.
In september 1916 was hij in Liverpool, Engeland. In maart 1917 vertrok hij vanuit Engeland naar Frankrijk.
Op 8 november 1917 werd hij geschoten in zijn rechterbeen en Richard overleed op 10 november 1917 ten gevolge van zijn verwondingen in het Lijssenthoek hospitaal in Poperinge.
Deze informatie werd gedeeld met Lijssenthoek. Dank aan Annemie Morisse voor het doorsturen van de foto's die komen uit het privé archief van de familie Vanneste.
zondag 19 oktober 2014
ver van de oorlog?
De titel van de tentoonstelling in het Red Star Line museum "Ver van de oorlog?" deed mij nadenken over mijn grootouders.
Waar verbleven zij tijdens die Grote Oorlog? Konden ze in hun huis blijven wonen of waren ze gevlucht?
En waar was de familie van opa Jules Pype die zogezegd ver van de oorlog in Amerika verbleef?
Bij het uitbreken van de oorlog woonde de familie van opa Jules Pype op 't Veld in Staden.
Oma Marie Vanderieviere, haar vader, broers en zus hadden een kleine boerderij op de Hazewind in De Geite - Hooglede.
Opa Jules Huyghe woonde met zijn zus en moeder op de Mispelaareik in Staden.
En Oma Alice Casier tenslotte woonde met haar ouders, broers en zussen in Handzame.
Mijn overgrootouders (ouders van Jules Pype) Henry Pype en Thérese Wyballie zijn respec. 62 en 57 jaar oud in 1914. Ze hebben 3 kinderen.
Hun oudste zoon, Jules Pype is in 1910 naar Amerika getrokken. Zijn verhaal kun je lezen bij de site van familiegeschiedenis.
De stamboomgegevens leren ons dat de dochter Marie Louise gehuwd is met Cyriel Zeenaeme. Ze hebben 5 kinderen waarvan er enkele geboren zijn in Chalo St Mars in Frankrijk. In 1920 zijn ze terug in Staden en wordt hun jongste zoon geboren. Kort daarna sterft de moeder Marie Louise.
Wij kunnen dus besluiten dat ze tijdens de Eerste Wereldoorlog in Frankrijk hebben verbleven, samen met Henry en Thérese.
De jongere zoon van Henry en Thérese, Cyriel Pype is 19 jaar in 1914.
Hij was soldaat bij de 4 jagers te voet vanaf 5 juli 1915. Hij sneuvelt op 2 oktober 1918 en ligt begraven op het Belgische militaire begraafplaats van Houthulst.
Oma Marie Vanderiviere, was 23 jaar bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Ze woonde op de Hazewind in De Geite - Hooglede.
Haar moeder , Juliana Demeulenaere overleed in 1911.
Marie verbleef met haar vader, Amandus Vanderiviere, haar zus Renilde en man Albert Vanmechelen en twee van haar broers nl. Alfons en Albric van 1916 tot 1919 in Gonesse in Frankrijk. Ze wonen er op twee verschillende boerderijen. Twee kinderen van Renilde zijn in Gonesse geboren.
De twee andere broers van mijn oma Marie, Remi en Jules zullen aan het Ijzerfront vechten.
Remi wordt opgeroepen op 17 juli 1917 en sluit na zijn opleiding in Granville / Frankrijk aan bij de 6de comagnie, 2de battalion, 16de regiment.
Jules wordt 4 maand later opgeroepen, 20 november 1917 . Na zijn opleiding maakt hij deel uit van het 3 de regiment Jagers te voet.
Beide mannen zullen de oorlog overleven en zijn vrij van dienst in oktober 1919.
Remi zal later met zijn vrouw en oudste zoon naar Canada verhuizen.
Over de vader van mijn moeder, Jules Huyghe bezitten we een geschreven bron en kunnen we met 100 % zekerheid zeggen dat hij in Staden woonde in 1914, 24 jaar was en het grootste deel van de oorlog in Staden heeft verbleven.
Hij woonde op de wijk Mispelaareik samen met zijn moeder Romanie Laleman en één van zijn zussen, Julia, op een kleine boerderij. Ze hadden grond dat ze bewerkten en enkel koeien.
Zijn vader, Alphonsius Huyghe was in 1910 overleden.
Julia Huyghe had een dagboek en daarin lezen we dat ze op vrijdag 16 oktober 1914 op het land heeft gewerkt. De nacht van vrijdag op zaterdag was het erg onrustig in Staden en waren er 19 mensen komen schuilen in de kelder van hun woning in de Diksmuidestraat. Op maandag 19 oktober, die later Schuwe Maandag zal genoemd worden, verblijven er 12 mensen in de kelder, familie en/of buren.
Eén ervan heet, Auguste Laleman en is de broer van Romanie. Zijn vrouw en dochters zijn gevlucht naar Watou. Auguste is in Staden gebleven voor zijn dieren. Hij verlaat evenwel de kelder om zijn koeien te gaan melken. Ze zien hem nooit meer terug. Hij is één van de 17 burgerslachtoffers.
Op dinsdag 20 oktober gaan mijn opa, Jules Huyghe, zijn zus en moeder vluchten naar familie die woont op De Geite - Hooglede. Ze zijn er enkele dagen bij de schoonzus van Romanie, Nathalie Ostyn. Mijn opa gaat s'nachts over en weer naar Staden om voor zijn dieren te zorgen. Mijn opa zal hen vertellen van de burgerslachtoffers die hij heeft zien liggen op de Mispelaareik.
Op woensdag 24 oktober gaan ook Julia en haar moeder Romanie terug naar hun huis in Staden. Ze kunnen er evenwel niet slapen en verblijven tijdelijk bij de zoon van Nathalie Ostyn in de Handzamestraat in Staden. Julia schrijft dat ze drie dagen hebben gepoetst in hun huis. Op de hoogdag van 1 november zijn ze gans de dag in hun huis gebleven. Ze zullen er gedurende de oorlog vluchtelingen opvangen maar ook Duitse soldaten een onderdak geven.
Haar dagboek eindigt op 17 juni 1917. Mogelijks zijn ze dan net als alle andere Stadenaars toch nog moeten vluchten want op 25 juni werd Staden verplicht ontruimd....
De moeder van mijn moeder, Alice Casier woonde in Handzame en was maar 16 jaar toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak.
Haar beide ouders leefden nog. Cerilius Casier was 44 jaar en zijn vrouw Ermenie Dewilde was er 40. Bij het uitbreken van de oorlog waren 6 van de 11 kinderen in leven.
Ermenie was in 1914 zwanger van haar 12de kind. Op 5 augustus 1914 werd hun zoon Michel in Handzame geboren. Op 28 september 1914 stierf hij en in 1916 stierf in Handzame hun zoon Remi die in 1913 geboren werd.
Volgens een familielid is mijn oma in de oorlog gevlucht naar Wondelgem bij Gent. Ze zou er naar school zijn gegaan.
Mogelijks was Alice bij haar grootmoeder Barbara Sintobin. Barbara is overleden in 1917 in Gentbrugge.
Waar verbleven zij tijdens die Grote Oorlog? Konden ze in hun huis blijven wonen of waren ze gevlucht?
En waar was de familie van opa Jules Pype die zogezegd ver van de oorlog in Amerika verbleef?
Bij het uitbreken van de oorlog woonde de familie van opa Jules Pype op 't Veld in Staden.
Oma Marie Vanderieviere, haar vader, broers en zus hadden een kleine boerderij op de Hazewind in De Geite - Hooglede.
Opa Jules Huyghe woonde met zijn zus en moeder op de Mispelaareik in Staden.
En Oma Alice Casier tenslotte woonde met haar ouders, broers en zussen in Handzame.
+++
Mijn overgrootouders (ouders van Jules Pype) Henry Pype en Thérese Wyballie zijn respec. 62 en 57 jaar oud in 1914. Ze hebben 3 kinderen.
Hun oudste zoon, Jules Pype is in 1910 naar Amerika getrokken. Zijn verhaal kun je lezen bij de site van familiegeschiedenis.
 |
| Pype Jules |
De stamboomgegevens leren ons dat de dochter Marie Louise gehuwd is met Cyriel Zeenaeme. Ze hebben 5 kinderen waarvan er enkele geboren zijn in Chalo St Mars in Frankrijk. In 1920 zijn ze terug in Staden en wordt hun jongste zoon geboren. Kort daarna sterft de moeder Marie Louise.
Wij kunnen dus besluiten dat ze tijdens de Eerste Wereldoorlog in Frankrijk hebben verbleven, samen met Henry en Thérese.
De jongere zoon van Henry en Thérese, Cyriel Pype is 19 jaar in 1914.
Hij was soldaat bij de 4 jagers te voet vanaf 5 juli 1915. Hij sneuvelt op 2 oktober 1918 en ligt begraven op het Belgische militaire begraafplaats van Houthulst.
+++
%2Bplechtige%2Bcommunie%2Btweeling%2B1938%2Bkopie.jpeg) |
| Vanderiviere Marie |
Haar moeder , Juliana Demeulenaere overleed in 1911.
Marie verbleef met haar vader, Amandus Vanderiviere, haar zus Renilde en man Albert Vanmechelen en twee van haar broers nl. Alfons en Albric van 1916 tot 1919 in Gonesse in Frankrijk. Ze wonen er op twee verschillende boerderijen. Twee kinderen van Renilde zijn in Gonesse geboren.
De twee andere broers van mijn oma Marie, Remi en Jules zullen aan het Ijzerfront vechten.
Remi wordt opgeroepen op 17 juli 1917 en sluit na zijn opleiding in Granville / Frankrijk aan bij de 6de comagnie, 2de battalion, 16de regiment.
Jules wordt 4 maand later opgeroepen, 20 november 1917 . Na zijn opleiding maakt hij deel uit van het 3 de regiment Jagers te voet.
Beide mannen zullen de oorlog overleven en zijn vrij van dienst in oktober 1919.
Remi zal later met zijn vrouw en oudste zoon naar Canada verhuizen.
+++
Over de vader van mijn moeder, Jules Huyghe bezitten we een geschreven bron en kunnen we met 100 % zekerheid zeggen dat hij in Staden woonde in 1914, 24 jaar was en het grootste deel van de oorlog in Staden heeft verbleven.
 |
| Huyghe Jules |
Hij woonde op de wijk Mispelaareik samen met zijn moeder Romanie Laleman en één van zijn zussen, Julia, op een kleine boerderij. Ze hadden grond dat ze bewerkten en enkel koeien.
Zijn vader, Alphonsius Huyghe was in 1910 overleden.
Julia Huyghe had een dagboek en daarin lezen we dat ze op vrijdag 16 oktober 1914 op het land heeft gewerkt. De nacht van vrijdag op zaterdag was het erg onrustig in Staden en waren er 19 mensen komen schuilen in de kelder van hun woning in de Diksmuidestraat. Op maandag 19 oktober, die later Schuwe Maandag zal genoemd worden, verblijven er 12 mensen in de kelder, familie en/of buren.
Eén ervan heet, Auguste Laleman en is de broer van Romanie. Zijn vrouw en dochters zijn gevlucht naar Watou. Auguste is in Staden gebleven voor zijn dieren. Hij verlaat evenwel de kelder om zijn koeien te gaan melken. Ze zien hem nooit meer terug. Hij is één van de 17 burgerslachtoffers.
Op dinsdag 20 oktober gaan mijn opa, Jules Huyghe, zijn zus en moeder vluchten naar familie die woont op De Geite - Hooglede. Ze zijn er enkele dagen bij de schoonzus van Romanie, Nathalie Ostyn. Mijn opa gaat s'nachts over en weer naar Staden om voor zijn dieren te zorgen. Mijn opa zal hen vertellen van de burgerslachtoffers die hij heeft zien liggen op de Mispelaareik.
Op woensdag 24 oktober gaan ook Julia en haar moeder Romanie terug naar hun huis in Staden. Ze kunnen er evenwel niet slapen en verblijven tijdelijk bij de zoon van Nathalie Ostyn in de Handzamestraat in Staden. Julia schrijft dat ze drie dagen hebben gepoetst in hun huis. Op de hoogdag van 1 november zijn ze gans de dag in hun huis gebleven. Ze zullen er gedurende de oorlog vluchtelingen opvangen maar ook Duitse soldaten een onderdak geven.
Haar dagboek eindigt op 17 juni 1917. Mogelijks zijn ze dan net als alle andere Stadenaars toch nog moeten vluchten want op 25 juni werd Staden verplicht ontruimd....
+++
De moeder van mijn moeder, Alice Casier woonde in Handzame en was maar 16 jaar toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak.
 |
| Casier Alice |
Haar beide ouders leefden nog. Cerilius Casier was 44 jaar en zijn vrouw Ermenie Dewilde was er 40. Bij het uitbreken van de oorlog waren 6 van de 11 kinderen in leven.
Ermenie was in 1914 zwanger van haar 12de kind. Op 5 augustus 1914 werd hun zoon Michel in Handzame geboren. Op 28 september 1914 stierf hij en in 1916 stierf in Handzame hun zoon Remi die in 1913 geboren werd.
Volgens een familielid is mijn oma in de oorlog gevlucht naar Wondelgem bij Gent. Ze zou er naar school zijn gegaan.
Mogelijks was Alice bij haar grootmoeder Barbara Sintobin. Barbara is overleden in 1917 in Gentbrugge.
zondag 12 oktober 2014
De Red Star Line - Leke
We zijn gaan kijken naar de toneelvoorstelling "De Red Star Line" in een regie van Rik Labeeuw.
Een schot in de roos zou ik zo zeggen.
De toneelkring De Speye van Leke bracht alvast een voorstelling die we konden smaken.
Dit is één van de programma's die worden opgezet in het kader van 100 jaar Gazette van Detroit.
.jpg)
Voor wie de voorstelling niet kan gaan zien, kan het boek lezen "Met de Red Star Line naar Amerika" geschreven door Alex Van Haecke.
Een schot in de roos zou ik zo zeggen.
De toneelkring De Speye van Leke bracht alvast een voorstelling die we konden smaken.
Dit is één van de programma's die worden opgezet in het kader van 100 jaar Gazette van Detroit.
Voor wie de voorstelling niet kan gaan zien, kan het boek lezen "Met de Red Star Line naar Amerika" geschreven door Alex Van Haecke.
dinsdag 30 september 2014
Sterrenrood : Suske en Wiske ?
Wat hebben Suske en Wiske met de Red Star Line te maken?
Lees het in de nieuwste strip "STERRENROOD".
Lees het in de nieuwste strip "STERRENROOD".
dinsdag 23 september 2014
woensdag 10 september 2014
Kwikzilver
Kwikzilver is het verhaal van een huis, een leven en een eeuw. Het is het verhaal van de liefde van een kleindochter voor haar grootmoeder.
Het is ook het verhaal van een overgrootvader die met de Red Star Line naar Amerika trok voor de Eerste Wereldoorlog.
Wie het verhaal van Kamiel Van Hauwaert wil lezen, zal in het mooie nieuwe boek van Ann De Craemer moet duiken. Mij heeft het alvast ontroerd.
Met dank aan Ann De Craemer voor het doorsturen van de passagierslijst, SS Lapland.
Het is ook het verhaal van een overgrootvader die met de Red Star Line naar Amerika trok voor de Eerste Wereldoorlog.
Wie het verhaal van Kamiel Van Hauwaert wil lezen, zal in het mooie nieuwe boek van Ann De Craemer moet duiken. Mij heeft het alvast ontroerd.
Met dank aan Ann De Craemer voor het doorsturen van de passagierslijst, SS Lapland.
zaterdag 23 augustus 2014
Achiel Theophiel Pype - zoon Gaston Pype
Achiel Theophiel Pype (° Rollegem Kapelle, 28 juli 1881 - + Berville, VS 5 januari 1938) - Maria Therese Vanlerberghe (° 28 oktober 1882 - + 13 maart 1977)
Achiel en Maria huwden op 27 april 1904. Ze kregen 6 kinderen.
* Rachel (° St Eloois Winkel, 3 okt. 1904 - + Roseville Mich. 19 nov. 1944) X Julien Dubaere, kinderen : Madeleine, Marion en Joan
* Michel (° St Eloois Winkel, 4 nov. 1908 - + Waregem, 6 okt. 1918)
* Remi (° St Eloois Winkel, 25 okt. 1908 - + Richmond Mich. 14 nov. 1992) X Cecillia Vanlerberghe, kinderen : Remi, Patricia, Richard, Roger
* Martha (° St Eloois Winkel, 10 nov. 1909 - + Allenton, Mich 1 sept. 1984) x Arthur Feys, kinderen : Rene, Achiel, Robert, Arthur
* Madeleine (° St Eloois Winkel, 15 nov 1910 - + Port Huron, Mich. 25 jan. 1997) x Andrew Vanlerberghe, kinderen Andrew, Donald, Virginia, George, Gary
* Gaston (° St Eloois Winkel 1 nov. 1911 - + Mt Clemens, Mich. 8 juni 1989) x Marcella Wyseur, kinderen : Maria, Marilyn, Dolores, Julia, Christina, Achiel
* Noëlla(° St Eloois Winkel, 5 jan. 1913 - + Allenton, Mich. 17 okt. 1997) x Valere Florin, kind : Michael
We laten Julia Pype, de dochter van Gaston Pype het verhaal van haar grootvader vertellen.
Mijn grootvader, Achiel vertrok op 31 juli 1912 vanuit Bristol U.K. naar Quebec City, Canada. Hij deed deze reis met de Royal Edward.
Zijn eindbestemming was St. Boniface, Manitoba, Canada bij zijn schoonzus, Emilia Vanlerberghe en haar man Honoré Vuylsteke.
Korte tijd later trok Achiel verder naar Treadwell,Alaska. In Ketchikan, Alaska kwam hij aan op 25 november 1913, op zoek naar goud...
Uiteindelijk zou hij de grens met de VS oversteken en zich vestigen in Berville, Michigan. Hij zou er werken op de grote boerderijen en later op zijn eigen boerderij.
Mijn grootmoeder, Maria Vanlerberghe, verbleef ondertussen bij haar ouders en ongehuwde broer Alfons Vanlerberghe in St. Eloois Winkel.
Tijdens de oorlog waren er geen bootverbindingen tussen Antwerpen en de VS, zodat het gezin langer dan gepland uit elkaar bleef. Tijdens deze oorlogsjaren verloor het gezin hun jongste kind, Michel in een bombardement.
Na de oorlog in 1920 had Achiel voldoende geld zodat zijn vrouw met hun 6 kinderen kon overkomen naar de Nieuwe Wereld. Het was voor Maria en haar kinderen een lange en onzekere reis. Ze verlieten de boerderij waar ze samen met haar man en ouders had gewerkt. Marie kon niet veel bagage meenemen. De kleren die ze droegen bij het vertrek waren hun enige bezittingen, het geld voor de overtocht en een kleine reserve in geval van nood.
Ze reisden met de trein naar Antwerpen : Maria, 37 jaar, Rachel 15 jaar, Remi 11 jaar, Martha 10 jaar, Madeleine 9 jaar, Gaston 8 jaar en Noëlla 7 jaar.
Het gezin Pype vertrok er met de SS Kroonland op 14 april 1920.
Ze kwamen aan in NY, Ellis Island op 29 april. De overtocht duurde dus 14 dagen, met veel drukte daar diep in het schip, met weinig eten en veel kans om ziek te worden. Maar er was toch de sensatie bij de kinderen van eindelijk voet te mogen zetten op het nieuwe land!
Tussen hen en hun vader stond nu alleen nog de immigratie ambtenaar van Ellis Island.
Stond het eiland ook niet bekend om het "eiland van tranen"?
Martha en Gaston kregen bij de medische controle een krijtstreep en een letter op hun rug. Ze werden doorverwezen naar het hospitaal op Ellis Island voor een grondiger controle. Ze hadden beide hoofdluizen en moesten voor een behandeling in het hospitaal blijven.
Gaston vertelt hierover het volgende :
"Wij waren erg bang omdat niemand had uitgelegd waar we naartoe gingen. We wisten niet of we onze moeder, broer en zussen gingen terug zien. Ze knipten ons haar af in het ziekenhuis en we verbleven er 2 weken. s'Nachts zagen we vanuit ons bed het Vrijheidsbeeld. Het was leuk in het ziekenhuis maar op Ellis Island was het vies en erg verwarrend met zoveel mensen die zoveel verschillende talen spraken."
Op de passagierslijst lezen we dat Martha en Gaston tot 5 mei op Ellis Island verbleven.
Hun vader kwam hen in NY ophalen en samen reisden ze met de trein naar Michigan, Berville. Ze gingen tijdelijk inwonen bij de jongere zus van Marie, Martha Vanlerberghe en haar man Peter Wylin.
Na enige tijd kon het gezin Pype verhuizen naar een huis dat betaald werd door de Sugar Company van Mt. Clemens. In ruil daarvoor werkten we in de suikerbieten.
Door de "big depression" van 1930 bracht de boerderij niet voldoende meer op en zochten de kinderen andere jobs in de industrie.
Gaston werkte oa bij General Motors en werd er buschauffeur.
Achiel werd 56 jaar, zijn vrouw Marie werd 94 jaar. Hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen wonen in diverse Amerikaanse staten.
Dank aan Julia Pype en Daniel Goos voor de informatie en de familiefoto's.
Achiel en Maria huwden op 27 april 1904. Ze kregen 6 kinderen.
* Rachel (° St Eloois Winkel, 3 okt. 1904 - + Roseville Mich. 19 nov. 1944) X Julien Dubaere, kinderen : Madeleine, Marion en Joan
* Michel (° St Eloois Winkel, 4 nov. 1908 - + Waregem, 6 okt. 1918)
* Remi (° St Eloois Winkel, 25 okt. 1908 - + Richmond Mich. 14 nov. 1992) X Cecillia Vanlerberghe, kinderen : Remi, Patricia, Richard, Roger
* Martha (° St Eloois Winkel, 10 nov. 1909 - + Allenton, Mich 1 sept. 1984) x Arthur Feys, kinderen : Rene, Achiel, Robert, Arthur
* Madeleine (° St Eloois Winkel, 15 nov 1910 - + Port Huron, Mich. 25 jan. 1997) x Andrew Vanlerberghe, kinderen Andrew, Donald, Virginia, George, Gary
* Gaston (° St Eloois Winkel 1 nov. 1911 - + Mt Clemens, Mich. 8 juni 1989) x Marcella Wyseur, kinderen : Maria, Marilyn, Dolores, Julia, Christina, Achiel
* Noëlla(° St Eloois Winkel, 5 jan. 1913 - + Allenton, Mich. 17 okt. 1997) x Valere Florin, kind : Michael
We laten Julia Pype, de dochter van Gaston Pype het verhaal van haar grootvader vertellen.
 |
| foto : Julia Pype |
Mijn grootvader, Achiel vertrok op 31 juli 1912 vanuit Bristol U.K. naar Quebec City, Canada. Hij deed deze reis met de Royal Edward.
Zijn eindbestemming was St. Boniface, Manitoba, Canada bij zijn schoonzus, Emilia Vanlerberghe en haar man Honoré Vuylsteke.
Korte tijd later trok Achiel verder naar Treadwell,Alaska. In Ketchikan, Alaska kwam hij aan op 25 november 1913, op zoek naar goud...
Uiteindelijk zou hij de grens met de VS oversteken en zich vestigen in Berville, Michigan. Hij zou er werken op de grote boerderijen en later op zijn eigen boerderij.
Mijn grootmoeder, Maria Vanlerberghe, verbleef ondertussen bij haar ouders en ongehuwde broer Alfons Vanlerberghe in St. Eloois Winkel.
Tijdens de oorlog waren er geen bootverbindingen tussen Antwerpen en de VS, zodat het gezin langer dan gepland uit elkaar bleef. Tijdens deze oorlogsjaren verloor het gezin hun jongste kind, Michel in een bombardement.
 |
| foto : Julia Pype "Michel Pype" |
Na de oorlog in 1920 had Achiel voldoende geld zodat zijn vrouw met hun 6 kinderen kon overkomen naar de Nieuwe Wereld. Het was voor Maria en haar kinderen een lange en onzekere reis. Ze verlieten de boerderij waar ze samen met haar man en ouders had gewerkt. Marie kon niet veel bagage meenemen. De kleren die ze droegen bij het vertrek waren hun enige bezittingen, het geld voor de overtocht en een kleine reserve in geval van nood.
Ze reisden met de trein naar Antwerpen : Maria, 37 jaar, Rachel 15 jaar, Remi 11 jaar, Martha 10 jaar, Madeleine 9 jaar, Gaston 8 jaar en Noëlla 7 jaar.
Het gezin Pype vertrok er met de SS Kroonland op 14 april 1920.
Ze kwamen aan in NY, Ellis Island op 29 april. De overtocht duurde dus 14 dagen, met veel drukte daar diep in het schip, met weinig eten en veel kans om ziek te worden. Maar er was toch de sensatie bij de kinderen van eindelijk voet te mogen zetten op het nieuwe land!
Tussen hen en hun vader stond nu alleen nog de immigratie ambtenaar van Ellis Island.
Stond het eiland ook niet bekend om het "eiland van tranen"?
Martha en Gaston kregen bij de medische controle een krijtstreep en een letter op hun rug. Ze werden doorverwezen naar het hospitaal op Ellis Island voor een grondiger controle. Ze hadden beide hoofdluizen en moesten voor een behandeling in het hospitaal blijven.
Gaston vertelt hierover het volgende :
"Wij waren erg bang omdat niemand had uitgelegd waar we naartoe gingen. We wisten niet of we onze moeder, broer en zussen gingen terug zien. Ze knipten ons haar af in het ziekenhuis en we verbleven er 2 weken. s'Nachts zagen we vanuit ons bed het Vrijheidsbeeld. Het was leuk in het ziekenhuis maar op Ellis Island was het vies en erg verwarrend met zoveel mensen die zoveel verschillende talen spraken."
Op de passagierslijst lezen we dat Martha en Gaston tot 5 mei op Ellis Island verbleven.
Hun vader kwam hen in NY ophalen en samen reisden ze met de trein naar Michigan, Berville. Ze gingen tijdelijk inwonen bij de jongere zus van Marie, Martha Vanlerberghe en haar man Peter Wylin.
Na enige tijd kon het gezin Pype verhuizen naar een huis dat betaald werd door de Sugar Company van Mt. Clemens. In ruil daarvoor werkten we in de suikerbieten.
 |
| foto : Julia Pype "Gaston Pype, Noëlla Pype en Madeleine Dubaere, dochter van Rachel Pype op een plantmachine" |
Door de "big depression" van 1930 bracht de boerderij niet voldoende meer op en zochten de kinderen andere jobs in de industrie.
Gaston werkte oa bij General Motors en werd er buschauffeur.
Achiel werd 56 jaar, zijn vrouw Marie werd 94 jaar. Hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen wonen in diverse Amerikaanse staten.
 |
| foto : Julia Pype "kinderen van Achiel Pype" |
vrijdag 15 augustus 2014
Valentine Vandenbussche
Valentine Vandenbussche ( ° Merkem, 27 november 1882 - New Martinsville VS, 9 febr. 1962) is de zus van EH Marcellus Vandenbussche (zie bericht van april 2014)
Valentine is de dochter van Theophiel Vandenbussche (° Merkem, 27 febr. 1852 + Noordschote, 17 december 1943) en Mathilde Laleman (° Staden, 8 febr. 1845 - Le Portel, Fr 15 maart 1917).
Theophiel was molenaar in Merkem. Hij vroeg op 1 oktober 1875 toestemming om een korenwindmolen te bouwen en kreeg deze van de Burgemeester en gemeenteraadsleden van Merkem. Op 23 december van dat jaar gaf de provincie een vergunning. In de archieven kunnen we lezen dat hij voor de oprichting ongetwijfeld gebruik maakte van de onderdelen van de staakmolen iets verderop aan de Groenestraat, die op 29 november 1874 was omgevallen.
Op 18 april 1877 huwde Theophiel met Mathilde. Het huwelijk werd aangekondigd te staden op zondag 8 en 15 april om 9 uur.
Ze kregen 4 kinderen :
* Marcellus Camillus (° Merkem, 6 april 1878 - + New Martinsville,VS, 21 november 1922)
* Rachel (° Merkem, 24 oktober 1880 - Noordschote, 20 mei 1956)
* Valentine (° Merkem, 27 november 1882 - + New Martinsville, VS, 9 febr. 1962)
* Blanche (° Merkem, 16 april 1886 - + Ieper, 3 november 1943)
De zus van Valentine, zal op 19 jarige leeftijd in het klooster treden. Ze wordt zuster bij de Annuntiaten te Reninge op 19 juni 1898 en ze neemt haar zusternaam zijnde Mechtildis Maria aan op 15 september 1898. Ze werd geprofest op 19 april 1900. Ze zal lesgeven.
Haar broer Marcellus werd zendeling. Hij werd tot priester gewijd op 14 juli 1901 in het Amerikaans Seminarie te Leuven. Hij had zijn eerste heilige mis op 16 juli 1901 in Merkem.
Kort daarna, nl op 14 september 1901 vertrekt hij naar Amerika. Marcellus wordt priester in New Martinsville. Hij bouwde er de St. Vincent de Paul kerk. De kerk bleef bestaan tot 1950.
De huishoudster van haar broer was een nicht van hen. Ze kan evenwel niet aarden in de VS en komt terug naar België.
Valentine beslist om haar broer te helpen. Ze vertrekt uit Antwerpen met de SS Kroonland en komt aan op 1 augustus 1904 in de VS. De originele documenten zijn niet te vinden op Ellis Island.
In 1908 vinden we haar een tweede maal op de passagierslijsten. Ze reist opnieuw met de SS Kroonland. Ze vertrekt op 10 oktober 1908 en komt aan op 20 oktober. Ze heeft als bestemming "broer Marcel Vandenbussche, New Martinsville, Virginia). We kunnen verder te weten komen dat ze in goede gezondheid is, 5 feet,5 inch meet (1. 65 cm), eerder in de VS verbleef en van bij haar vader vertrokken is.
Valentine houd veel contact met de familie in België.
Op een kaart van 1909 die ze verstuurd naar Alfons Huyghe (oom van Valentine), landbouwer te Staden schrijft ze in gebroken Nederlands
In 1911 huwt Valentine met een Alexander Ballouz (° Syrie, 1 mei 1873 - ), een immigrant uit Syrië, die makelaar is en aandeelhouder van koolmijnen en petrolputten.
Enkele dagen na dit huwelijk beslist de bisschop van Wheeling, Dhr Donahue dat EH Marcellus vandenbussche priester moet worden van een naburig dorp Rowlesburg. In de gazette van Detroit kunnen we volgend artikel hierover lezen :
Valentine is de dochter van Theophiel Vandenbussche (° Merkem, 27 febr. 1852 + Noordschote, 17 december 1943) en Mathilde Laleman (° Staden, 8 febr. 1845 - Le Portel, Fr 15 maart 1917).
Theophiel was molenaar in Merkem. Hij vroeg op 1 oktober 1875 toestemming om een korenwindmolen te bouwen en kreeg deze van de Burgemeester en gemeenteraadsleden van Merkem. Op 23 december van dat jaar gaf de provincie een vergunning. In de archieven kunnen we lezen dat hij voor de oprichting ongetwijfeld gebruik maakte van de onderdelen van de staakmolen iets verderop aan de Groenestraat, die op 29 november 1874 was omgevallen.
 |
| foto : redstarlinezoeker |
Op 18 april 1877 huwde Theophiel met Mathilde. Het huwelijk werd aangekondigd te staden op zondag 8 en 15 april om 9 uur.
Ze kregen 4 kinderen :
* Marcellus Camillus (° Merkem, 6 april 1878 - + New Martinsville,VS, 21 november 1922)
* Rachel (° Merkem, 24 oktober 1880 - Noordschote, 20 mei 1956)
* Valentine (° Merkem, 27 november 1882 - + New Martinsville, VS, 9 febr. 1962)
* Blanche (° Merkem, 16 april 1886 - + Ieper, 3 november 1943)
De zus van Valentine, zal op 19 jarige leeftijd in het klooster treden. Ze wordt zuster bij de Annuntiaten te Reninge op 19 juni 1898 en ze neemt haar zusternaam zijnde Mechtildis Maria aan op 15 september 1898. Ze werd geprofest op 19 april 1900. Ze zal lesgeven.
 |
| foto : Redstarlinezoeker |
Haar broer Marcellus werd zendeling. Hij werd tot priester gewijd op 14 juli 1901 in het Amerikaans Seminarie te Leuven. Hij had zijn eerste heilige mis op 16 juli 1901 in Merkem.
Kort daarna, nl op 14 september 1901 vertrekt hij naar Amerika. Marcellus wordt priester in New Martinsville. Hij bouwde er de St. Vincent de Paul kerk. De kerk bleef bestaan tot 1950.
.JPG) |
| foto : redstarlinezoeker |
De huishoudster van haar broer was een nicht van hen. Ze kan evenwel niet aarden in de VS en komt terug naar België.
Valentine beslist om haar broer te helpen. Ze vertrekt uit Antwerpen met de SS Kroonland en komt aan op 1 augustus 1904 in de VS. De originele documenten zijn niet te vinden op Ellis Island.
In 1908 vinden we haar een tweede maal op de passagierslijsten. Ze reist opnieuw met de SS Kroonland. Ze vertrekt op 10 oktober 1908 en komt aan op 20 oktober. Ze heeft als bestemming "broer Marcel Vandenbussche, New Martinsville, Virginia). We kunnen verder te weten komen dat ze in goede gezondheid is, 5 feet,5 inch meet (1. 65 cm), eerder in de VS verbleef en van bij haar vader vertrokken is.
Valentine houd veel contact met de familie in België.
Op een kaart van 1909 die ze verstuurd naar Alfons Huyghe (oom van Valentine), landbouwer te Staden schrijft ze in gebroken Nederlands
„Lieve nonkel en tante. Hier is Marcel portret with twee heren Amerika … What denk gij ervan. Hoe gaat het met uwe? and uw gezondheid? De beste groeten aan Julia and Jules (kinderen van Alfons Huyghe) van Marcel. Zoo-tot-later. Valentine”
 |
| foto : redstarlinezoeker, man links is EH Vandenbussche |
In 1911 huwt Valentine met een Alexander Ballouz (° Syrie, 1 mei 1873 - ), een immigrant uit Syrië, die makelaar is en aandeelhouder van koolmijnen en petrolputten.
 |
| foto : Redstarlinezoeker |
Enkele dagen na dit huwelijk beslist de bisschop van Wheeling, Dhr Donahue dat EH Marcellus vandenbussche priester moet worden van een naburig dorp Rowlesburg. In de gazette van Detroit kunnen we volgend artikel hierover lezen :
„Een inboorling van Merckem, de E.H. Marcellus Vanden Bussche is nu sedert 10 jaren pastoor te New - Martinsville in de V.S. Over eenige dagen wilde Mr Donahue, bisschop van Wheeling hem eene bevordering en benoemde hem tot pastoor te c. Dit nieuws werkte eene ware verslagenheid tussen de parochianen van den E.H. Vanden Bussche te New Martinsville. Zij wilden van hunnen geliefden herder niet beroofd worden en richten een petitionnement in, waaraan Mgr. Donahue wel moest toegeven en de zoo zeer geachte Vlaamse priester mocht naar zijne eerste parochie weerkeeren. Voegen wij er bij dat de zuster van den priester Mej. Valentine Van den Bussche die met hem naar de VS was uitgeweken voor enige dagen te New Martinsville is getrouwd met M. Ballouz een voornaam aktiehouder van koolmijnen en petrolputten.
Valentine en haar man Alexander zullen 6 kinderen krijgen, 3 jongens en 3 meisjes.
* Joseph, Marcel (° West Virginia, 2 mei 1913 - + West Virginia, 25 maart 2001). Hij is tandarts en zal een periode aan de Hogelschool in Leuven studeren. Van 1971 tot 1984 is hij voorzitter van het huis van afgevaardigden van Wetzel Country
* John (° West Virginia, 1915 - + Pixcataway, 30 maart 2002) was ingenieur.
* Mary (° West Virginia, 12 augustus 1916 - New Martinsville WV 31 mei 2014) gehuwd met Earl Walter Davis (° 25 december 1916)
* Marcel (° West Virginia, 1919 ) zal nadat hij eerst militair was, priester worden
* Agnes (° West Virginia, 18 juli 1923 - overleden ) huwt met Henry Eckert Eby (° Philadelphia, 20 aug 1925 - overleden)
* Bernadette (° West Virginia, 20 mei 1920 - Columbus, 17 juli 2004) huwt met een journalist Robert Wagne Poole
 |
| foto : redstarlinezoeker |
 |
| foto : redstarlinezoeker |
Ondertussen is in België de eerste Wereloorlog begonnen. Theophiel Vandenbussche, zijn vrouw Mathilde Laleman en haar dochter Blanche zullen vluchten naar Frankrijk. Op 21 oktober 1914 trekken ze eerst naar Poperinge en daarna langs Reninge naar Frankrijk. Ze moeten zich vaak verbergen en slapen onder de blote hemel. Uiteindelijk verblijft de familie in Frankrijk. Het is daar dat Mathilde op 15 maart 1917 zal sterven.
Theophiel en zijn dochter Blanche zullen na de oorlog niets meer terugvinden van de molen in Merkem.
Als Valentine 3 kinderen heeft, wordt het huishouden van haarzelf en haar broer te zwaar en komt een nicht, Rachel Bal (° Staden, 25 febr 1886 - + New Martinsville, 19 juni 1918) dit van haar overnemen. Rachel zal deze taak opnemen van december 1917 tot haar overlijden in 1918.
Zuster Mechtildis wordt in 1919 naar Noordschote gestuurd. De zusters richtten er noodklassen op om de terugkerende kinderen les te kunnen geven. Op 22 feb 1922 zal zuster Mechtildis er tot overste benoemd worden.
Blanche zal in 1920 huwen met Cyriel Delrue (° Merkem, 31 maart 1893 - + Veurne, 23 september 1972). Cyriel was soldaat tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Op het huwelijksfeest was haar broer, EH Marcellus Vandenbussche aanwezig. Valentine was zwanger van haar zesde kind en mocht de reis per boot niet ondernemen.
Hij zal terug vertrekken naar de VS met de SS Finland op 2 juni 1920.
Blanche en Cyriel gaan samen met Theophiel in Gits wonen. Ze zullen er een maalderij open houden.
Blanche en Cyriel krijgen 3 kinderen
* Marcel
* Maria
* Marcella
 |
| foto : Redstarlinezoeker |
Op 21 november 1922 sterft EH Marcellus Vandenbussche in New Martinsville. Hij wordt begraven in de VS maar in België, Gits zorgen zijn zussen, Blanche en Rachel voor een uitvaartdienst in de St. Jacobuskerk in Gits. Er wordt een doodsbrief gedrukt in Gits iets wat niet gebruikelijk is in de VS.
Valentine zal nog een laatste keer naar België komen in 1948. Deze reis doet ze met het vliegtuig. Ze komt feesten voor het 50 jaar kloosterleven van haar zus.
In een krantenartikel kunnen we oa lezen :
Ze wou niet dat thans op de parochie hiervoor een gans feest werd op touw gezet, een familiefeestje volstond, zegde ze. Maar dat kreeg ze dan ook. Talrijke parochianen hadden er echter aan gehouden in deze Dankmis tegenwoordig te zijn tot blijk van hulde en erkentelijkheid.
Valentine doet de heenreis met de SS Bastogne en vertrek samen met haar zoon, John die één jaar studeerde aan de Leuvense univeristeit. Ze vertrekken op 24 juli 1948 en zijn op 2 augustus 1948 in NY.
In hun bagage bevinden zich houten klompen. Valentine wil dit als souvenier in haar huis plaatsen in de VS.
Op 9 febr. 1962 overlijdt Valentine in New Martinsville.
vrijdag 8 augustus 2014
Titanic
We bezochten de tentoonstelling "Titanic, the artifact exhibition" in Brussel. Bij het afgeven van het toegangsticket ontving iedereen een boarding pass.
Ik was Mr. Joseph Philippe L. LaRoche, 26 jaar uit Parijs Frankrijk.
Ik reisde met mijn vrouw, Juliette Laroche die zwanger was en onze twee dochters Simonne (3 jaar oud) en Louise (1 jaar oud). We deden de reis in 2de klasse en onze bestemming was Cap-Haïtien, Haïti. Ik keerde naar mijn land terug nadat ik enkele jaren in Frankrijk had gewoond als immigrant.
Joseph is overleden. Hij was één van de 1500 slachtoffers. Zijn lichaam werd niet gevonden.
Juliette, Simonne en Louise behoren tot de 700 overlevenden. Ze gingen terug in Parijs wonen. In Frankrijk beviel Juliette van haar derde kind, een zoon die ze Jozef heette.
Joseph was de inspiratiebron voor een opera "LaRoche" gemaakt door Sharon J. Willis.
Ik was Mr. Joseph Philippe L. LaRoche, 26 jaar uit Parijs Frankrijk.
Ik reisde met mijn vrouw, Juliette Laroche die zwanger was en onze twee dochters Simonne (3 jaar oud) en Louise (1 jaar oud). We deden de reis in 2de klasse en onze bestemming was Cap-Haïtien, Haïti. Ik keerde naar mijn land terug nadat ik enkele jaren in Frankrijk had gewoond als immigrant.
Joseph is overleden. Hij was één van de 1500 slachtoffers. Zijn lichaam werd niet gevonden.
Juliette, Simonne en Louise behoren tot de 700 overlevenden. Ze gingen terug in Parijs wonen. In Frankrijk beviel Juliette van haar derde kind, een zoon die ze Jozef heette.
Joseph was de inspiratiebron voor een opera "LaRoche" gemaakt door Sharon J. Willis.
+++
Sommigen van ons werden zeeziek
anderen beminden elkaar wenend in het duister
Soms aten we iets. Velen werden moe.
We hielden ons vast.
Vriend en vijand
hier was 't om het even
Niemand keek op de klok.
Het was een mooie nacht.
zoals men die alleen in de tropen kan beleven.
Met gesloten ogen lagen we daar
in onze dekstoelen.
Het water kabbelde zachtjes.
tegen onze enkels.
We waren overgebleven. Wij ademden.
Een toeval. een of ander toeval.
Had ons hierheen gedreven.
We zaten met z'n allen in een sloep.
"Der Untergang der Titanic", Versepos, 1978.
vrijdag 1 augustus 2014
Henri (Henry) Decoster - Marie Pype
Henri Decoster (°Staden, 11 mei 1867 - + Moline, 8 augustus 1955) - Marie Pype (° Staden, 23 augustus 1879 - + Moline, 9 maart 1961)
Henri en Marie waren beide landwerkers. Ze huwden op 17 augustus 1904 in Hooglede. De vader van Henri, Petrus Justius was aanwezig. Hij had geen bedrijf (geen werk). Zijn moeder, Melanie Schoonheere was overleden in Oostnieuwkerke op 18 juni 1902.
De beide ouders van Marie waren aanwezig op het burgerlijk huwelijk. Haar vader heette Desiderus Pype, haar moeder Ludovica Wybaillie, beide waren werklieden en ze woonden in Hooglede.
In 1906 werd de eerste zoon van Henri en Marie geboren, Maurice.
Henri besliste in 1907 naar de VS te gaan. Hij vestigde zich in Moline, Ill.
Henri vinden we niet op de lijsten van Ellis Island. Er staan veel naamgenoten van Henri op de passagierslijsten maar niet DE Henri die wij zoeken.
In 1909 reisde de echtgenote van Henri, Marie Pype, hem achterna. Ze reisde samen met haar zoon, Maurice en haar broer, Jerome Pype (° Staden, 18 juli 1884 - + Moline, 13 juni 1954).
Ze deden de overtocht via Liverpool met de SS Lusitana op 17 april 1909.
Als laatste adres geven ze op : "Hooglede, Desire Pype". Dit is de vader van Marie en Jerome.
Hun bestemming was "Henri Decoster, Moline".
Jerome staat op de lijst als Cype Jerome, gehuwd (was vrijgezel), zelfbetalend.
Jerome zou evenwel vrijgezel blijven en woonde in bij zijn zus. Jerome was arbeider bij een zadelfabriek te Moline.
Henri en Marie kregen 5 kinderen, 4 zonen en 1 dochter, die jong gestorven is. Henri werkte als arbeider bij een autofabriek in Moline.
Het is naar dat gezin dat Jules Pype ging als hij voor de eerste maal naar de VS vertrok in 1910. Jules en Marie zijn neef en nicht van elkaar.
Henri was een man die hield van vissen en Rolle Bolle (uitgesproken als "Rollie Boley). Hij was ooit de kampioen van Moline.
Marie was een hele goede kok en altijd heel bezorgd om haar kinderen en kleinkinderen.
De familie Decoster - Pype was lid van de Sacred Heart Catholick Church in Moline.
Van Albert Decoster (°Moline, 13 november 1912 - + Moline, 4 juni 1964) weten we dat hij bij John Deere Wagon Works werkte als gereedschapsman. Hij was gehuwd met Helen Natalie Rosalie Debruyckere (° 13 december 1913 - Moline, 13 november 1997), die ook bij John Deere werkte en later supervisor werd bij het Illini ziekenhuis in Silvis.
Albert en Helen kregen 4 dochters en namen de zorg op zich voor hun ouders toen deze hulpbehoevend werden.
Ze woonden allemaal samen in één huis in Moline, 1936, 10 street.
Twee zussen van Marie Pype zijn ook landverhuizers.
Madelein Pype (° Hooglede, 30 augustus 1897 - + 5 april 1997) woont samen met haar man, Joseph Leemans (° Sint-Antonius Brecht, 9 juli 1894 - + Moline, 14 oktober 1969) in Moline.
Ze zijn in Bourgondië gehuwd en komen met de SS Kroonland aan in NY op 17 oktober 1920. Hun oudste dochter Marie-Louise staat op de passagierslijst vermeld onder haar ouders. Het originele passagiersblad is op de site van Ellis Island niet opgenomen.
1938 woont het gezin Leemans - Pype in Moline 1918, 12 street. Dat lezen we op het naturalisatiebewijs. Madelein zal 100 jaar worden en is de moeder van 9 kinderen.
Amanda Pype (° Hooglede, 23 februari 1901) en Cyriel (Leo) Casier (°Lichtervelde, 25 november 1899 - + Camlachie, Ontaria, Canada) huwden in Staden op 26 juli 1921 en gingen in Canada wonen.
Met dank aan de familie Decoster uit Moline.
Henri en Marie waren beide landwerkers. Ze huwden op 17 augustus 1904 in Hooglede. De vader van Henri, Petrus Justius was aanwezig. Hij had geen bedrijf (geen werk). Zijn moeder, Melanie Schoonheere was overleden in Oostnieuwkerke op 18 juni 1902.
De beide ouders van Marie waren aanwezig op het burgerlijk huwelijk. Haar vader heette Desiderus Pype, haar moeder Ludovica Wybaillie, beide waren werklieden en ze woonden in Hooglede.
In 1906 werd de eerste zoon van Henri en Marie geboren, Maurice.
Henri besliste in 1907 naar de VS te gaan. Hij vestigde zich in Moline, Ill.
Henri vinden we niet op de lijsten van Ellis Island. Er staan veel naamgenoten van Henri op de passagierslijsten maar niet DE Henri die wij zoeken.
In 1909 reisde de echtgenote van Henri, Marie Pype, hem achterna. Ze reisde samen met haar zoon, Maurice en haar broer, Jerome Pype (° Staden, 18 juli 1884 - + Moline, 13 juni 1954).
Ze deden de overtocht via Liverpool met de SS Lusitana op 17 april 1909.
 |
| foto : Ellis Island |
Als laatste adres geven ze op : "Hooglede, Desire Pype". Dit is de vader van Marie en Jerome.
Hun bestemming was "Henri Decoster, Moline".
 |
| passagierslijst Ellis Island |
Jerome staat op de lijst als Cype Jerome, gehuwd (was vrijgezel), zelfbetalend.
Jerome zou evenwel vrijgezel blijven en woonde in bij zijn zus. Jerome was arbeider bij een zadelfabriek te Moline.
.jpg) |
| foto : familie Decoster, Moline |
Henri en Marie kregen 5 kinderen, 4 zonen en 1 dochter, die jong gestorven is. Henri werkte als arbeider bij een autofabriek in Moline.
Het is naar dat gezin dat Jules Pype ging als hij voor de eerste maal naar de VS vertrok in 1910. Jules en Marie zijn neef en nicht van elkaar.
Henri was een man die hield van vissen en Rolle Bolle (uitgesproken als "Rollie Boley). Hij was ooit de kampioen van Moline.
Marie was een hele goede kok en altijd heel bezorgd om haar kinderen en kleinkinderen.
De familie Decoster - Pype was lid van de Sacred Heart Catholick Church in Moline.
 |
| foto : www.sacredheartmoline.org |
Van Albert Decoster (°Moline, 13 november 1912 - + Moline, 4 juni 1964) weten we dat hij bij John Deere Wagon Works werkte als gereedschapsman. Hij was gehuwd met Helen Natalie Rosalie Debruyckere (° 13 december 1913 - Moline, 13 november 1997), die ook bij John Deere werkte en later supervisor werd bij het Illini ziekenhuis in Silvis.
Albert en Helen kregen 4 dochters en namen de zorg op zich voor hun ouders toen deze hulpbehoevend werden.
Ze woonden allemaal samen in één huis in Moline, 1936, 10 street.
Twee zussen van Marie Pype zijn ook landverhuizers.
Madelein Pype (° Hooglede, 30 augustus 1897 - + 5 april 1997) woont samen met haar man, Joseph Leemans (° Sint-Antonius Brecht, 9 juli 1894 - + Moline, 14 oktober 1969) in Moline.
Ze zijn in Bourgondië gehuwd en komen met de SS Kroonland aan in NY op 17 oktober 1920. Hun oudste dochter Marie-Louise staat op de passagierslijst vermeld onder haar ouders. Het originele passagiersblad is op de site van Ellis Island niet opgenomen.
1938 woont het gezin Leemans - Pype in Moline 1918, 12 street. Dat lezen we op het naturalisatiebewijs. Madelein zal 100 jaar worden en is de moeder van 9 kinderen.
Amanda Pype (° Hooglede, 23 februari 1901) en Cyriel (Leo) Casier (°Lichtervelde, 25 november 1899 - + Camlachie, Ontaria, Canada) huwden in Staden op 26 juli 1921 en gingen in Canada wonen.
Met dank aan de familie Decoster uit Moline.
Abonneren op:
Posts (Atom)